Tour Voile: avontuur vol inzet, vriendschap en leermomenten

“30e Tour Voile… of toch niet?” Die vraag bleef lange tijd onbeantwoord voor de Belgische ploeg. Pas half juni kwam het verlossende nieuws: België zou wél deelnemen aan de 46e editie van het legendarische Franse zeilevenement. En gelukkig maar, want op dat moment stond het team al in de startblokken.

De voorbereidingen liepen meteen in stroomversnelling. De huur van de Figaro 3 werd bevestigd, het schip werd op 23 juni in Lorient in ontvangst genomen, beplakt met stickers, voorzien van de benodigde Sailproof-tablet, en opgetuigd met aangepaste uitrusting. Logistiek, transport en onderkomens waren op tijd geregeld. En belangrijker nog: de bemanning werd verwittigd.

Een hechte ploeg met groeipotentieel
De Belgische ploeg bestond uit vijf vaste zeilers: Timothée Deplasse, Winnie Berteloot, Aline Pierrard (dit jaar co-skipper), en twee nieuwkomers: Manon Gérard en Emiel Joye. In het eerste deel van het parcours (Larmor–Royan) werd Timothée vervangen door Romain Van Enis, wegens buitenlandse verplichtingen. Achter de schermen zorgde Marie Van Den Heede voor een vlekkeloze organisatie.

In tegenstelling tot andere teams – die vaak met 8 tot 12 bemanningsleden werkten en dus konden roteren – voer het Belgische team met een kern van vijf. Desondanks groeiden ze snel naar elkaar toe en ontstond er een duidelijke teamgeest. Doelstellingen zoals leren, kennis delen, presteren én genieten werden ruimschoots behaald.

Uitdaging op hoog niveau
De concurrentie was indrukwekkend, met ervaren Franse teams uit het Figaro-circuit. Maar de Belgen lieten zich niet ontmoedigen. Hun eerste trainingssessies vonden al op 24 juni plaats in Lorient, waarna het richting Larmor-Plage ging voor de openingsceremonie.

In totaal stonden er 30 races in 17 dagen op het programma:

21 korte parcoursraces
4 kustwedstrijden
5 offshore etappes tot 197 zeemijl lang
De weergoden zorgden voor afwisseling: van windstilte tot stevige bries, dag en nacht. Het was zwaar, maar het leverde een schat aan ervaring op.

Een menselijk avontuur
Wat deze editie extra bijzonder maakte, was de onderlinge verbondenheid. Ondanks organisatorische uitdagingen – zoals afhakers bij steden en economische druk – werd de Tour tot in de puntjes verzorgd. De finaleavond vond niet plaats in een feestzaal, maar gewoon aan de kade, tussen de boten. Na een gezamenlijk diner werd er gedanst en gezongen – vriendschappen werden gesmeed voor het leven.

Bel-Yachting wil zijn partners en sponsors bedanken voor hun blijvende steun. Dankzij hen kon het team opnieuw tonen dat de Belgische zeilsport leeft. Zelfs Manneken Pis wist fans te winnen: “We willen hem nu in het echt gaan zien!”

Eerste stappen, grote impact
Manon Gérard (22) vat het perfect samen: “Ik had al wat ervaring in pleziervaart, maar dit was mijn eerste echte regatta. Een grote uitdaging, maar ik werd fantastisch begeleid. De Figaro is een responsieve, leuke boot en ik heb tijdens de korte en offshore races enorm veel bijgeleerd. Bedankt aan het hele team – en in het bijzonder aan Mady, die haar ziel en energie hierin steekt.”
Mady Fobert, bezielster van het project, besluit: “Zolang ik energie vind in de motivatie en het enthousiasme van deze jonge zeilers, blijf ik dit doen.”

Op naar 2026. Met nog meer ervaring, ambitie en Belgische trots.